Focke-Wulf FW 190

De Focke-Wulf FW 190 was een eenmotorig jachtvliegtuig dat door de Luftwaffe tijdens de Tweede Wereldoorlog werd ingezet.

Bijna alle types zijn geleverd met een luchtgekoelde BMW 801-stermotor in diverse varianten. De motor was in het begin onbetrouwbaar en werd ook te heet, waardoor de temperatuur in de cockpit kon oplopen tot meer dan 55°C Door de gehele cockpit naar achteren te verplaatsen werd dit probleem opgelost. Om de motor koel te houden werd er een volledig nieuwe motorkap ontworpen die de motor de luchtkoeling gaf die ze nodig had.

Het eerste prototype vloog op 1 juni 1939 en bleek over goede kwaliteiten te beschikken, zoals goed zicht, een hoge snelheid, een stabiel landingsgestel en een voor die tijd uitstekende bestuurbaarheid.

De geallieerden werden er in de herfst van 1941 mee geconfronteerd en toen ze in 1942 een exemplaar in handen kregen werd dit grondig bestudeerd. Het bleek dat het om de lengte-as rollen van het toestel veruit superieur was vergeleken met de Spitfire. De beste tactiek die de RAF-piloten konden aanwenden, was een bocht van 180° te maken en hopen dat de FW zo werd afgeschud. Wél had de Fw 190 een vervelend "stall"-karakter, wat meerdere piloten het leven kostte. De bewapening was fenomenaal te noemen. Er zijn in totaal circa 20.000 stuks gebouwd.

Deze bouwdoos van Forces of Valor bevat de Focke Wulf 190 D-9 uitvoering in schaal 1 op 72.